The last letter from Palestinian young boy

จดหมายฉบับสุดท้ายจากเด็กน้อยปาเลสไตน์ที่เสียชีวิตด้วยวัย 12 ปี ผู้สูญสิ้นทุกอย่างในชีวิต
=============================================================

อะไรกันเหล่าที่ทำให้พวกเราต้องย้ายออกจากบ้านของเราเอง
สวนสวยที่เราเคยปลูก....
ห้องนอนที่เราใช้หลับยามนอน......
ซึ่งก่อนบ้านหลังนี้ของฉันมีพี่น้องอยู่กันพร้อมหน้า.....
ไม่มีที่สำหรับเราอีกแล้วตอนนี้ ฉันสูญเสียพี่ชายและน้องสาว ทุกคนตายกันหมด
พ่อของฉันต้องจับด้ามปืนเพื่อออกไปปกป้องครอบครัวของเรา ซึ่งก่อนพ่อเคยใช้มือของท่านถือคัมภีร์อัลกุรอ่านในการอ่านและศึกษา
แม่ของฉันท่านก็เสียใจ และล้มป่วย จนกระทั่งเปลี่ยนเป็นคนเสียสติแล้ว ดวงตาของท่านมิเคยเลยที่จะเหือดแห้งจากน้ำตา....
ตอนนี้ดินแดนที่ฉันอยู่ไม่มีเสียงผู้คน ทุกคนล้วนต่างพากันหนีเอาตัวรอดไปยังที่อื่น ซึ่งไม่นานพวกทหารอิสรอเอลก็คงตามไปพบและก็ฆ่าคนพวกนั้น
ฉันควรจะทำอย่างไร?? ควรจะออกจากบ้านตามพวกเค้าไปหาสุสานแห่งใหม่เพียงเพื่อตายเท่านั้นหรือ....
ตอนนี้ฉันมิเหลือใครอีกแล้ว ไม่มีใครกลับมาปกป้องฉัน ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันสูญสิ้นชาวอิสรอเอลต้องชดใช้....

*** คุณค่าเลือดของเราไม่เท่ากับเลือดของเขาหรือ?
*** หรือว่าแผ่นดินนี้ที่เราอยู่กันมานานมิใช่สิทธิของเราหรือ?
*** หรือว่าพวกเขาต้องการน้ำตาของเราเพื่อเพียงรอยยิ้มกระนั้นหรือ?
*** หรือว่าพวกเขาทำเพียงเพื่อความสนุกเท่านั้น?

ฉันตัวคนเดียวไม่เหลือใครอีกแล้ว ฉันเหลือเพียงแค่สองมือน้อยๆ นี้ที่เพียงพอจะสู้เค้าได้ ฉันจะใช้หินเหล่านี้ ฆ่าทหารอิสรอเอลเมื่อพวกมันเข้ามาในบ้านของฉัน และฉันจะไม่หนีออกไปจากบ้านของฉันอย่างแน่นอน ถึงฉันจะอายุเพียง 12 ปี แต่ก็กล้าพอที่จะสู้เพื่อปกป้องบ้านของฉัน และชีวิตของฉัน
พ่อแม่ฉันมิกลับมาอีกแล้ว.... พี่ชายน้องสาวของฉันก็ตายกันไปหมดแล้ว....

ช่วยฉันด้วย ฉันมีหินไม่เพียงพอที่จะฆ่าทหารอิสราเอลเหล่านั้น ใครก็ได้ที่เห็นจดหมายของฉันโปรดช่วยฉันด้วย!!!!

สันติ....
=============================================================

(บรรดาผู้คนที่ปกป้องชาวปาเลสไตน์ที่ไปพบเหตุการณ์)

เราได้พบจดหมายของเด็กน้อยนี้เป็นภาษาฮิบรูในคราบเปอะเปื้อนเลือดในมือของ เขา และเราได้แปลมันเพื่อส่งให้พี่น้องของเราทั่วโลกเป็นภาษาอังกฤษ
เราช้าไป เรามาไม่ทันที่จะช่วยเด็กน้อยนี้ เค้าตายในห้องอาบน้ำในสภาพที่ถูกกระสุนยิงที่แสกหน้า มือขวาของเด็กน้อยยังคงถือหินก้อนหนึ่ง และมือซ้ายก็ได้กำจดหมายและรูปภาพครอบครัวของเขา

พวกเราต่างร้องไห้ด้วยความเศร้าโศกเสียใจ และเราได้ให้สัญญากับเด็กน้อยว่าเราจะทำทุกอย่างที่เค้าต้องการ................
เราจะช่วยกันต่อสู้จนหินก้อนสุดท้ายที่มี...................

ขออัลลอฮทรงประทานสวนสวรรค์ให้แก่เขา และให้เขาได้พบกับครอบครัวทั้งหมดที่นั้น อามีน

ดวงตาของฉันมีเคยที่จะหยุดร้องไห้นับจากวันนั้น ภาพที่เห็นเด็กน้อยนอนตายเพื่อปกป้องบ้านและครอบครัวของเขา ด้วยเพียงอาวุธแค่หินก้อนเดียว ต่อสู้กับทหารอิสรอเอลนับพัน......

พี่น้อง....................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
โปรดตื่นขึ้นเถิด.......!!!!
เตรียมหินของท่านให้พร้อม...................!!!!
และปกป้องบ้านของท่าน...................!!!!
ดินแดนนี้เป็นสิทธิของเรา อย่าได้ให้มันมาทำลาย
เพราะไม่มีที่ไหนจากนี้อีกต่อไปแล้ว ที่ที่ท่านหนี้ไปก็เป็นเพียงแค่สุสานแห่งใหม่ของพวกท่านเท่านั้นเอง
จงดูตัวอย่างเด็กน้อยผู้นี้เถิด และจดจำเอาไว้..............เรายังมีวันนี้......

source